آسایش زندگی
جاحظ دانشمند عرب در کتاب خود «البیان و التبیین» نوشته است که امام باقر(علیه السلام) در چند کلمه تمام اسرار همزیستی را جمع کرده و فرموده: آسایش ،زندگی پیمانه ای است که دو سوم آن را هوشیاری و یک سوم آن را چشم پوشی و آسان گیری پر میکند.»
زندگی خود حضرت نیز نشان دهنده‌ی این مطلب است: مردی عیب جو و بد زبان به آن حضرت گفت: «شنیده ام لقب شما بقر (گاو) است.»
حضرت بیش از این نفرمود که: «نه! باقر (شکافنده علوم) است.»
آن مرد گفت: «شنیده ام که فرزند زنی طباخ(آشپز) هستید.»
فرمود: «آری طباخی هنر او بود و کار حلال برای کسی ننگ نیست.»
گفت: «شنیده ام کنیزی حبشی و کند زبان بود.»
حضرت فرمود: اگر راست گفتی خدا او را بیامرزد و اگر دروغ گفتی خدا تو را ببخشد. هاجر مادر حضرت اسماعیل و همسر ابراهیم خلیل هم کنیزی مصری بود.»
و آن مرد خجل شد و رفتار امام را پسندید و توبه کرد.
